Exploring {Open}

Met statige passen liep het grote hert door zijn territorium. Hij was van plan om wat border controles te doen, om te kijken of die Southern Herd zich nog wel aan hun eigen kant bevond. Het gebeurde vaker dat zij grenzen overtraden, en hij snoof over deze gedachte. Ze zouden is de regels uit hun kop moeten leren. Chez richtte zijn kop in de lucht en snoof aan de lucht, waarbij hij tegelijkertijd met zijn oren bewoog en hij nam zijn omgeving op, op zoek naar vijanden of andere vreemde dingen. Al snel had hij door dat hij zelf al vrij dichtbij de grens was, maar niet dichtbij de grens van de Southern Herd, maar de grens van het niemandsland. Hier was het vrij baan, al beviel het Chez helemaal niks. Nee, hij wilde dit gebied het liefste voor zichzelf, maar dat zou niet zonder geweld gaan. Toen hij het hert van de andere Herd zag staan werd hij echter niet goed. "Wat heeft dit te betekenen?" Zei hij, al wist hij natuurlijk wel dat dit gebied niet van hem óf de ander was. Cuan, die hij kende omdat ze beide leaders waren, overtreedt geen regels. Jammer genoeg.

"Wat denk je zelf ?" God, wat haatte hij deze rund. Wat dacht hij wel niet met zijn arrogante gelach? "Dit stuk land behoort noch jou, nog mij toe. We hebben beide het recht hier te vertoeven en dus doe ik dat ook." Met knarsende tanden knikte Chez een heel, heel klein knikje. Toen het hert verder at begon het de Stag toch echt erg te irriteren, kon de ander niet eens een normaal gesprek beginnen? "En jij?" Met een scheve, niet gemeende grijns keek hij Cuan aan. "De grenzen controleren op indringers zoals jij," antwoordde hij waarna hij dreigend zijn kop - en zo ook zijn gewei - naar voren duwde en met zijn poten over de grond schraapte.